نقد و بررسی رمان یادداشت‌های زیرزمینی داستایوفسکی- قسمت دوم

«همه ما، کم و بیش از زندگی روگردانده‌ایم و همه‌مان می‌لنگیم، حتی به قدری از زندگی فاصله گرفته‌ایم که وقتی با آن مواجه می‌شویم، یخ می‌زنیم و وقتی به یادمان می‌آورند که زندگی چیست، تاب نمی‌آوریم. به جایی رسیده‌ایم که زندگی زنده واقعی را کار، و چیزی در مایه‌های خدمتی سنگین تلقی می‌کنیم، و با خودمان توافق کرده‌ایم که بر اساس کتاب‌ها زندگی کردن بهتر است. گاهی خودمان هم نمی‌دانیم که چرا دور خود می‌چرخیم و در پی چه هستیم و چه می‌خواهیم؟ اگر خواسته و بهترین آرزومان هم برآورده شود، حتی می‌توانم بگویم حالمان به جای بهتر شدن، بدتر می‌شود.»