توی این دنیا که زندگی خوبی نداشتی

امان از دل های دردمندمون محمدرضا
واقعا چرا اینجوریه و آیا راه رهایی برامون هست؟ یا ما هم با همون حسرت مادربزرگ ها و پدربزرگ هامون به پایان این زندگی خواهیم رسید؟
اینهمه تلاش می کنیم تا به همون راه نریم ولی انگار تو این جامعه و تو این عرف غالب پس زده میشیم
تو حداقل با این پادکست ها و مطالب خیلی خوبی که براش زحمت می کشی داری یه مسیری رو هر چند به سختی طی می کنی و این به نظر من خیلی ارزشمنده و اینکه آدم بعد از نبودنش هم حداقل یه کار کوچکی کرده باشه که یه ردپایی از خودش به جا گذاشته باشه و چند نفر رو هم با خودش همراه کرده باشه خیلی خوبه هرچند شاید خودش در زمان حیاتش بنابر مقتضیات جامعه و زمانه ای که درش زندگی می کرده اون لذتی که باید رو تجربه نکرده باشه
در هر صورت من که خیلی لذت بردم و همیشه کاراتو دوست داشتم
مرسی ازت
همیشه سالم و پایدار باشی دوست عزیزم