اپیزود چهل و پنجم: داستایفسکی، خلق دوباره مسیح
اپیزود چهل و چهارم: داستایفسکی، مسئله آزادی
اپیزود چهل و دوم: داستایفسکی، تولد یک نابغه
اپیزود چهل و سوم: داستایفسکی، ققنوس زیر خاکستر
اپیزود چهل و ششم: داستایفسکی، پیشگو
اپیزود چهل و هفتم: داستایوفسکی، پیامبر
نقد و بررسی رمان یادداشت‌های زیرزمینی داستایوفسکی- قسمت اول
صحبت از رمان رو می‌شه از عنوانش شروع کرد، چرا یادداشت‌های زیرزمینی؟ شاید بشه زیرزمین رو به مثابه جنبش‌های انقلابی و زیرزمینی قرن نوزدهم دونست، اما راوی این یادداشت‌ها با معیارهای قرن نوزدهمی به هیچ عنوان انقلابی محسوب نمی‌شه، گرچه ممکنه با معیارهای امروزی ما انقلابی به نظر برسه. جنبش‌های انقلابی قرن نوزدهم همگی خردگرا بودند ولی مرد زیرزمینی به جنگ خردگرایی می‌ره.
نقد و بررسی رمان یادداشت‌های زیرزمینی داستایوفسکی- قسمت دوم
«همه ما، کم و بیش از زندگی روگردانده‌ایم و همه‌مان می‌لنگیم، حتی به قدری از زندگی فاصله گرفته‌ایم که وقتی با آن مواجه می‌شویم، یخ می‌زنیم و وقتی به یادمان می‌آورند که زندگی چیست، تاب نمی‌آوریم. به جایی رسیده‌ایم که زندگی زنده واقعی را کار، و چیزی در مایه‌های خدمتی سنگین تلقی می‌کنیم، و با خودمان توافق کرده‌ایم که بر اساس کتاب‌ها زندگی کردن بهتر است. گاهی خودمان هم نمی‌دانیم که چرا دور خود می‌چرخیم و در پی چه هستیم و چه می‌خواهیم؟ اگر خواسته و بهترین آرزومان هم برآورده شود، حتی می‌توانم بگویم حالمان به جای بهتر شدن، بدتر می‌شود.»