سیاست

در قسمت چهارم از سری ویدیوهای فلسفه سیاسی بحثم رو درباره مونارشی یا پادشاهی ادامه دادم، چون می‌خوایم یواش یواش وارد فلسفه افلاطون بشیم و افلاطون یکی از مهمترین فیلسوفایی است که مدافع سلطنت یا سیستم حکومتی فیلسوف شاه بوده باید اول از همه به سلطنت یا مونارشی می‌پرداختیم و بعد سراغ سایر شکل‌های حکومتی بریم.

فلسفه سیاسی عنوان مجموعه جدیدی است که قصد دارم در اون با تفضیل درباره فلسفه سیاسی و علم سیاست صحبت کنم. سعی‌ام اینه که ماهی یک اپیزود منتشر کنم و بسته به استقبال شما این مدت رو به مرور کاهش بدم. واقعا احساس نیاز کردم به یک همچین مجموعه‌ای اول برای خودم و بعد برای دوستانی که کارهای من رو دنبال می‌کنن، چون دونستن درباره این مسائل باعث میشه فریب خیلی‌ها که سعی دارن رویا بفروشن رو نخوریم. نظر شما چیه؟

ریشه کلمه مونارشی از کلمه یونانی مونارکیس اومده که خودش ترکیبیه از دو کلمه مونوس و آرکو، مونوس کلمه‌ای مذکره و به معنای به تنهایی یا یک نفره و آرکو هم به معنای حکومت کردنه که در مجموع میشه حکومت یک نفره که این یک نفر مرد بوده. درسته که این کلمه مذکره اما در تاریخ زن‌هایی هم بودن که سلطنت کردن پس سلطنت محدود به مردها نیست. مونارشی یا سلطنت به احتمال زیاد تکامل نقش‌هایی مثل رئیس قبیله یا خان سالار بوده و احتمالا قدمتش به قبل از تاریخ برمی‌گرده یعنی زمانی که هنوز خط اختراع نشده بوده و جالب اینجاست که گویا در هیچ دوره‌ای از تاریخ نبوده که یه جایی با سیستم پادشاهی اداره نشه و هنوزم که هنوزه این سیستم حکومتی البته با اصلاحات و تغییرات زیاد در جهان وجود داره.