(نسخه ویدیویی)نه قربانیان، نه جلادان
آلبر کامو و معنای زندگی
ما واسه چی زندگی می‌کنیم؟ هدفمون از زندگی چیه یا ما از زندگی چی می‌خوایم؟ مگه نه اینه که برای اکثر ماها زندگی خلاصه شده در معدود اتفاقای خوب بین کلی اتفاق بد؟ مگه نه اینه که زندگی‌هامون پر از تکرار و تکرار و روزمرگیه؟ پس چی باعث میشه به این زندگی ادامه بدیم؟ اصلا زندگی می‌کنیم که چی بشه؟ بچه دار شیم تا اونم راه ما رو ادامه بده؟ تا آرزوهای خودمونو تو بچه امون ببینیم و زندگیش رو با خواسته هامون تباه کنیم؟ یا چی؟ به رستگاری برسیم؟ یعنی زندگی بهمون داده شده که فرصت داشته باشیم کار خوب کنیم بریم بهشت؟ یا هدف اینه که از خودمون برای آیندگان میراثی به جا بگذاریم که ناممون رو جاودان کنه؟ اصلا همین مسئله جاودانگی، چرا آدم که به هر حال می‌میره باید آرزوی جاودانگی داشته باشه؟ نویسنده‌ها و فیلسوفای زیادی سعی کردن به این سوالا جواب بدن که یکی از اون‌ها آلبر کامو نویسنده فرانسوی بود.
اپیزود ششم: افسانه سیزیف
زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد- آلبر کامو و تمنای معنا
زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد کتابی است دربارۀ کامو، اما زندگینامه به معنای معمول آن نیست، نویسنده سعی کرده در این کتاب، تفکرات و اندیشه‌های کامو را بر بستر زندگی و تجربیات کامو فهم کند فلذا مباحثی را طرح می‌کند که از بسیاری جهات جدیدند، مثل سکوت که در ارتباط با رابطه کامو با مادرش در آثار کامو حضور پررنگی دارند و پایبندی که از پایبندی به تنها آموزه پدرش یعنی پایبندی به انسان و ذات انسانی برای کامو به ارث رسیده است.این کتاب رو می‌تونید با ترجمه خودم یعنی محمدرضا عشوری، از سایت نشر ققنوس و کتابفروش‌ها تهیه کنید. ممنون که تو این سال‌ها کنارم بودین و انگیزه‌ای شدین برای این کار.لینک خرید اینترنتی کتاب زندگی ای که ارزش زیستن دارد از سایت نشر ققنوس
قسمت بیست و ششم: کامو از سیزیف تا مرگ
قسمت چهاردهم: دینو بوتزاتی
در این قسمت از پادکست، چهار داستان از دینو بوتزاتی نویسنده شهیر ایتالیایی می‌خونیم. داستانی درباره پسر پادشاه که تصمیم میگیره قلمرو پادشاهی پدرش رو کشف کنه اما بعد از گذشت سال‌ها هیچ امیدی به اتمام این سفر نداره، داستان مردی زندانی که فقط یکبار فرصت سخنرانی برای مردم رو داره و اگه مردم حرفاش رو بپذیرن آزاد میشه، داستان کلمه ممنوع که در شهری که نمادی از پذیرشه و آرزوی نهایی همه دیکتاتورها کلمه‌ای ممنوع میشه و داستان روزنامه‌نگاری که نویسنده موفقی میشه اما در نامه‌ای به رییسش اعتراف میکنه که نوشته‌ها کار خودش نبوده و کسی اینارو مینوشته. فضای داستان‌های بوتزاتی از طنزی تلخ و گزنده نیرو میگیره و تخیلی واقع‌گرایانه درش حاکمه.
